गजल ,आफ्नै देशमा ,

आफ्नै देशमा गरी खाने ठाम नपाएर
बिदेशिन बाध्य भएँ काम नपाएर |

छन गेडी सबै मेरी छैनन् गेडी सबै टेडी
आफन्त नी पराई भए दाम नपाएर |

गरिबहरु भोक-भोकै कति लडेका छन्
पेट भरी खान पुग्ने माम नपाएर |

भित्र-भित्रै जिन्दगी नै सड्न लागिसक्यो  
आफ्नो देशको हावा पानि घाम नपाएर |

जति काम गरे पनि यो अर्काको देशमा
दु;ख लाग्छ काम जस्तै नाम नपाएर  |

रिमा साईराम (सापकोटा)...

गजल,निरास हुन छोड प्रिय

छिट्टै भेट हुन्छ अब निरास् हुन छोड प्रिय
दु;खी हुदै आँशुले मन भयो धुन छोड प्रिय !

दोबाटोमा सधैभरी आँखाहरु बिछ्याएर
टोलाउँदै मेरो फोटो हातले छुन छोड प्रिय  !

दु;ख पछी सुख पक्कै होला भन्ने सम्झिएर
त्यो मनलाई दह्रो पारि तिम्ले रुन छोड प्रिय |

ज्यान टाढा भए के भो?मेरो माँया साथै छ नी
एकान्तमा बेहोसी भै बर्बराउँन छोड प्रिय |

स्वार्थी नै छ जमाना यो तिमीलाई थाहै होला
आफ्नो भनी कतै मनको बह फुन छोड प्रिय |

रिमा साईराम (सापकोटा)
हाल;इजराएल

गजल; दुनियाँको इशारामा ,

दुनियाँको इशारामा तिमी चल्न थाल्यौ
नचाहिदो हल्ला सुनी त्यसै जल्न थाल्यौ |

जिन्दगी यो दुई दिनको रमिता नै सम्झी
दोबाटोमा मद्होस छु भन्दै ढल्न थाल्यौ |

सत्य छाडी असत्य नै अंगालेर किन ? 
पानि माथी ओभानो भै कुरा छल्न थाल्यौ |

मदिराको साथ लिदै क्षणिक् मज्जा लुटी
भित्र-भित्रै मक्किएर आफैँ गल्न थाल्यौ |


जस्तो आँफु उस्तै च्यापु सँम्झी चुर्मुरिदै

आगो बनी दन्किएर रिसले बल्न थाल्यौ |

रिमा साईराम (सापकोटा

गजल,माया लाउँन पल्किएछौ ,

मुटु काम्ने जाडो याममा आगो बनी सल्किएछौ
बेसारे भै भित्र-भित्रै माँया लाउँन पल्किएछौ |

औँशीको त्यो रातसरी अँध्यारोमा मलाई राखी
पुर्णिमाको जून बनी अर्कै तिर झल्किएछौ   |

मेरो चोखो मायालाई लत्याउँदै रुवाएर
यो दु;खीको आँखा देखी आँशु बनी छल्किएछौ |

जून देखे जूनै राम्रो घाँम देखे घामै राम्रो
जून छोडी घाँमको राप ताप्न तिरै ढल्किएछौ |

आफन्तको मन दुखाई तिमी मात्र खुशी हुन
उनले ओढ्ने पछ्यौरीको सीतारा भै  टल्किएछौ |

रिमा साईराम (सापकोटा)
हाल;इजराएल

गजल , चुलो चौको छोडौ अब

चुलो चौको सजाउँदै बस्न मात्र छोडौं अब
अपहेलित नारीहरु एकै मनमा जोडौं अब |

नारीलाई दासी सम्झी अत्याचार गर्नेका ति
मन भित्रका झार पात जरै देखी गोडौं  अब |

अरु देशका नारीहरु कति माथी पुगिसके
हाम्रा देशका नारीहरु लौन बाटो मोडौं अब |

छोरा जन्मे गर्ब गर्ने छोरी जन्मे नाक् खुम्चिने

नराम्रो यो प्रवृतिलाई छिट्टै गरी तोडौं अब |


रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल,प्रगतिको शिखारैमा ,

प्रगतिको शिखरैमा लम्कि खुट्टा टेक्छु अब  
पिल्सिएको मनको व्यथा गजलमा लेख्छु अब |

राम्रै काम गर्दा पनि मेरै हात हटाएर
मलाई नै बाँध्न खोज्ने डोरी काटी फेक्छु  अब |

जति बचन लगाए नी  चुप चाप बसिदिन्थे
मैले जस्तै सहिदिने हुन्छन् कि कोई? देख्छु अब |

अनायासै चोट लागी दुखेको यो आलो घाउ
आगो बाली भुंग्रो माथी त्यस्कै रापले सेक्छु अब  |

हटि हैन डटी लड्ने विश्वास् बोकी अघि बढ्दा
चन्द्र ग्रहण लागे आँखा हत्केलाले छेक्छु अब |

रिमा साईराम (सापकोटा) 

गजल, आँफु मात्र जान्ने ,

आँफु मात्र जान्ने बुझ्ने भन्ने सोच्छन् यहाँ
 कोहि उभो लागे खुट्टा तान्न खोज्छन् यहाँ |

आफैँ खाउ आफैँ लाउ भाबनामा चल्दै
आँफु खुशी हुन खोज्ने बाटो रोज्छन् यहाँ |

आफ्नो सानो घाउ दुख्दा अईया आथा गर्दै
अरुलाई मर्ने गरी भाला घोच्छन् यहाँ |

आफ्नो आङको भैसी छाडी अर्का जुम्रा देखाई
सानो कुरा खोतलेर पहाड जोत्छन् यहाँ |

मानिस् नै हुँ म पनी हुन सक्छन् गल्ति
भन्ने बुझ्दा बुझ्दै त्यसै रिसले छोप्छन् यहाँ |

रिमा साईराम (सापकोटा )

गजल ,मोती दाना झार्दीन भो ,

मोति दाना झार्दीन भो रुन पुगिसक्यो
मनको पीडा आँशु सँगै धुन पुगिसक्यो |

छुरी रोप्नै किन पर्यो ?मुटु चर्काउँन
बाण रुपी बचन भित्रै छुन पुगिसक्यो |

चोट पारि मल्हम भर्न नखोजेनी हुन्छ
घाउभित्र तिम्ले छर्क्या नुन पुगिसक्यो |

कठोर पार्दै मेरो यो मन आफैँ सम्हाल्नेछु
तिम्रो सामु अब कम्जोर हुन पुगिसक्यो |

मर्न लागेँ भने पनि कठै नभन है
आजसम्म तिम्ले लाको गुन पुगिसक्यो |

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल , मरी भनिदिनु ,

उस्ले मलाई खोज्दै आए मरी भनिदिनु
तिम्रो मनको बस्ती देखी सरी भनिदिनु |

रातदिन तड्पिएर बाँच्दै थिएँ आज
सम्झनामा आँशुसँगै झरी भनिदिनु |

अन्जानमा मैले उस्लाई दु;ख दिएछु कि?
माफी माग्दै तिम्रो दु;ख हरी भनिदिनु |

बाँचुन्जेल तिम्रो निम्ती जति आँसु बगे
त्यै आँसुको  भेलमा नर्क तरी भनिदिनु |

घाँमछायाँ जस्तै तिम्रो माँया साथमा लिई
यो जुनीको लागी 'रिमा' टरी भनिदिनु |

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल, साथ साथै ,

साथ साथै जिन्दगीको खोलि तर्ने भए |
मेरो हात माग्न आउ सिउँदो भर्ने भए |

तिमी हाँसे हाँसी दिन्छु रोए सँगै रुन्छु
सहयात्री बनी हेर बिस्वास् गर्ने भए |

कागजको खाली पाना जस्तै मेरो जीबन्
सुम्पिदिन्छु तिम्रै हातमा रंग छर्ने भए |

चन्चल पारि त्यो मन अब छोडी डुलाउँन
आउ साथ दिन्छु मनको बस्ती सर्ने भए |

सँगै बाँच्ने सँगै मर्ने बाचा गरिदिन्छु
मेरो आँसु पुछी मनको व्यथा हर्ने भए |

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल,घात गरी गयौ ,

विश्वासको बदलामा घात गरी गयौ  |
चोखो माया लत्याएर बस्ती सरी गयौ

चोटै-चोटले छिया-छिया भएको यो मनको
घाउ माथि नुन चुक तिम्ले छरी गयौ |

जवानीको चुरीफुरी देखाउँदै आज  
जिन्दगीका सारा खुशी आफै हरी गयौ  |

वियोगको पीडा दिदै मलाई रुवाएर
आँसु बनी आँखाबाट तप्प झरी गयौ

 
अन्तिम् सास तिम्रै काखमा फेर्ने छु म भन्दै
मलाई एक्लै छोडी तिमी जंघार तरी गयौ |

गजल,भेटे जिन्दगीमा

हराएको मुख्य पाता भेटे जिन्दगीमा |
पवित्र त्यो निश्चल नाता भेटे जिन्दगीमा |

साउँनको झरीले म रुझ्दै हिड्दा खेरि
ओत दिने दह्रो छाता भेटे जिन्दगीमा |

भौतारिदै मरेतुल्य आफै बन्दै थिएँ
अचानक जीबन दाता भेटे जिन्दगीमा |

मेरो हरेक दु;ख सुख बुझी माया गर्ने
मनको राजा त्यही साता भेटे जिन्दगीमा |

निराशाले चारैतिर ढाकेको यो मनको
खुशी दिने ठुलो  खाता भेटे जिन्दगीमा |

गजल, सेवा गर्न अघि बढी ,

सेवा गर्न अघि बढी फुलाउँ छाती हामी
दिन दु;खीको आँसु पुच्छ्न बढौँ साथी हामी

जिन्दगानी कर्कलाको पानी जस्तै भन्छन्
बाचुन्जेल सकेसम्म बनौं जाती हामी |

आफ्नो सानो मद्दतले कोहि बाँच्छ भने
त्यस्तो कार्य गर्नलाई उठौँ माथी हामी |

आँफु बाँची अरुलाई पनि बचाउँ है
ज्ञानको ज्योति फैलाउँन बालौं बाती हामी |

एकले थुके सुक्छ अरे सबले थुके बग्छ
सबै मिली बगाउँन भरौँ पाथी हामी |

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल,भन्थ्यौ कता गयौ ?

तिम्रै यादमा तड्पी रुन्छु भन्थ्यौ आज कता गयौ ?
तिमी बिना पागल हुन्छु भन्थ्यौ आज कता गयौ ?

जिन्दगीमा जस्तोसुकै बाधा अड्चन आए पनि
तिम्रो पिर ब्यथा सुन्छु भन्थ्यौ आज कता गयौ ?

तिम्रो सट्टा आफै आँसु धारा मैले बगाएर
तिम्रा सारा पीडा धुन्छु भन्थ्यौ आज कता गयौ ?

तिम्लाई खुशी राख्ने मेरो मनको धोको पुरा गर्न
धर्ती छोडि आकाश छुन्छु भन्थ्यौ आज कता गयौ ?

सयौ जुनी सम्म पनि मनकी रानी चुन्नु पर्दा
मैले मात्र 'रिमा' चुन्छु भन्थ्यौ आज कता गयौ ?

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल, मन पराएकी ,

तिमी भन्दा अरु  मन पराएकी छैन हेर |
तिम्लाई माया गर्छु भन्न डराएकी छैन हेर |

बिरानो यो मुलुकमा एक्लै बस्नु परे पनि
मन डुलाई नजर कतै चराएकी छैन हेर |

जति सुकै हिस्सी परि आवस अरु ठावैं छैन
तिमी नै छौ मुटु भित्र हराएकी छैन हेर  | 

तिम्रो आशा गरेकी छु तिम्रै भरमा परेकी छु
तिमी देखी यो मन टाढा गराएकी छैन हेर |

जुनी-जुनी सम्म हामी सँगै बाँच्न पाउँ भनी
मनै मनले देबी भाक्छु कराएकी छैन हेर |

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल,बाबा

हराएकी छैन बाबा बाध्यतामा परेकी छु
बिबस्ताले धकेल्दिदा सात समुन्द्र तरेकी छु

बाबा आमा देखी टाढा बनाएनी समयले
अब छिट्टै फर्की संगै बस्ने आशा गरेकी छु

मुटु खान्छ सम्झिएर बालापनका पलहरु
तिनै यादमा डुल्दै खेल्दै  यता उता सरेकी छु

परदेशमा रातदिन परिवारकै झल्को आउँदा
तस्बिर हेरी सम्झनामा आँसु बनी झरेकी छु |

पिजडाको चरीले झैँ आज मैले बाँच्नु पर्दा
दिन रात तड्पी तड्पी आफै भित्रै मरेकी छु |

  रिमा साइराम (सापकोटा)

गजल, तिम्रो उच्च शिर, आमा ,

तिम्रो उच्च शिर मैले झुकाएकी छैन आमा
भन्दैछु म मेरो कथा लुकाएकी छैन आमा |

आफ्नै हातको  पौरखले गरी खान पाएकोमा
गर्ब गर्छु आफै यो मन चुकाएकी छैन आमा |

दु;ख सुख जिन्दगीको नियम नै यस्तै भन्दै
संघर्षमा लड्दा मुटु  दुखाएकी छैन आमा |

को हो आफ्नो को पराई चिन्न गाह्रो हुदाँ यहाँ  
मनको गाँठो कतै पनि फुकाएकी छैन आमा |

एक्लै बस्दा अनायासै मोति दाना बर्सिएर  
भिजेका यी परेली नी सुकाएकी छैन आमा |

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल , नदि सरी ,,

नदी सरी मेरा आसुँ बग्दा खेरि पनि तिमी
हेरि रह्यौ उभिएर मुर्ति जस्तै बनी तिमी |

जिन्दगीमा कति दियौ चोटै मात्र सधैँ भरि
सक्छौ भने आफै सम्झी हेर न त गनी तिमी|

दु;ख सुख सघर्षमा पाएको त्यो मेरो साथ
बिर्सिएछौ क्यारे तिम्ले सोच्यौ एक्लै धनी तिमी |

खुकुरीको चोट मात्र अचानोले बुझेको छ
नभन भो अझै मेरो गल्ती छैन भनी तिमी

दुनियाँको अगाडी त देवता झैँ बन्दै हिड्छौ
मेरा लागी भयौ किन? बिग्रिएको शनि तिमी |

रिमा साइराम (सापकोटा

गजल , रुन पाए

माग्दिन म अरु केही तिम्रो काखमा रुन पाए
मन बुझाई बस्ने थिएँ मात्रै पाउ छुन पाए |

तिम्रै नामको सिन्दुर पोते नलगाए पनि मैले
खुशी हुन्थे तिमी सँग मनको गाँठो फुन पाए |

जीबन भरि साथ देउ भनि गुहार माग्नु भन्दा
सम्हालिदै बस्थे बरु मनको बह धुन  पाए |

बिर्सिदिन खोज्दा झनै सम्झनाले  सताउँछ
खोजी-खोजी लिन्थे मैले तिम्लाई भुल्ने गुन पाए |

हराउँदै गए पनि मेरो मनको आशा जति
केही छैन पुग्छ मलाई बल्दो चिता हुन पाए |

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल , चुनिसके मैले

तिमीलाई जीबन साथी चुनिसके मैले |
ढुकढुकीको तिम्रो आवाज सुनीसके मैले |

तिम्ले दिने चोखो माया जिन्दगीमा मेरो
सुख शान्ति सम्झिएर गुनिसके मैले |

हाम्रो बारे निकै चर्चा चलाउने सबै
दुनियाको अब मुख थुनिसके मैले |

अजम्बरी बनिदियोस् हाम्रो माया भन्दै
सम्झनालाई जाली रुमाल बुनिसके मैले |

संगै बाँच्ने संगै मर्ने चाहना त्यो हाम्रो
पुरा गर्न बरमाला उनिसके मैले |

गजल,कम्जोर हुन्न अब ,

समाल्नेछु आफुलाई म त कम्जोर हुन्न अब
निर्दयी को बचन सम्झी कहिलेनी रुन्न अब |

मेरो बारे नचाहिदो चर्चा गरी ठुलो बन्न
चलाएको मुख मैले जानेकी छु थुन्न अब |

सिस्नुघारी रैछ जहाँ त्यही फूल्न बाध्य भएँ    
तर पनि लाग्दिन भो अर्को बाटो चुन्न अब |

बाध्यताले जिन्दगी यो फसे पनि अंधेरीमा
साहस् गर्दै अघि बढ्छु आसुँले मन धुन्न अब |

आफ्नो मनको रहर मारी अरुको नै खुशी हेर्न
छोडीसके आशाका ति ताना मैले बुन्न अब |

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल,पस्न नखोज भो ,

छैन ठाउँ यो दिल भित्र अब पस्न नखोज भो
बिषालु त्यो नागले झैँ सधैँ डस्न नखोज भो |

मुखले चिप्लो पार्दै तिम्ले मनमा काल कुट बोकी
अझै मेरो मुटु भित्र छुरा धस्न नखोज भो |

दुनियाँका ती नजरमा गिराउँन खोज्दै मलाई
आँफु मात्र इमान्दारी हुदै बस्न नखोज भो |

आसुँ पुछ्नु पर्ने ठाउँमा जीबनभरि रुवाएर
मेरो पापले जानी-जानी नर्क फस्न नखोज भो |

सिधा बाटो हिड्नेलाई काँडाले नि कोर्दैन रे
मलाई पार्ने खाल्टो खन्दै आफै खस्न नखोज भो |

रिमा साईराम (सापकोटा)  

गाजल , मूशायरा , भाग ७

छोडी गयौ धन रोज्दै मेरो झुप्रो पाली छैन
जोडी गयौ नाता अन्तै सम्बन्धको आली छैन  |

भन्ने गर्थ्यौं तिमी बिना बाच्नै गाह्रो हुन्छ मलाई
तोडी गयौ बाचा सबै त्यसको लागी ताली छैन |

मिठा-मिठा सपनामा रोपेका ती फूलका बोट
गोडी गयौ जरै काटी पलाउने डाली छैन

दुई मुटु एकै पारि बाच्ने आशा देखाएर
मोडी गयौ तिम्ले मन तर पनि गाली छैन |

तिम्रो मनमा मैले  चोट पुर्याउने छैन भन्दै
फोडी गयौ मुटु मेरो अब कतै खाली छैन |

रिमा साईराम (सापकोटा) 

गाजल , नाम दिउँ आज

हाम्रो चोखो मायाको त्यो नाम दिउँ आज
बिहानीको लाली छर्ने घाम दिउँ आज |

माया बिना संसार यो अधुरो नै होला
मुटुलाई माया गर्ने ठाम दिउँ आज |

चैतमास खडेरी झैँ जिन्दगीमा हामी
ढकमक्क फूल फुल्ने याम दिउँ आज |

मिठा-मिठा पिरतीका कुराहरु लेखी
प्रेम-पत्र राखेको त्यो खाम दिउँ आज |

माया भए पुग्छ केही चाहिदैन अरु
सम्झनामा पिरतिको गाम दिउँ आज |

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल,मुसयारा भाग-६

हामी सबै समान हौ जातको कुरा नगरौ
बिश्वासमा चल्न सिकौ घातको कुरा नगरौ

फक्रिएको फूलसरी सबैको मन जितेर
डालीबाट झरेको त्यो पातको कुरा नगरौ |

पर्खी बसे पक्कै पनि आउँछ दिन सुनौलो
बिहानी भो अँधेरी त्यो रातको कुरा नगरौ |

निस्वार्थ त्यो भावनाको भुलेर बाटो कहिलै
आफै तल पर्ने स्वार्थि साथको कुरा नगरौ |

नशा लाग्यो भन्दै त्यस्तो पारेर जाली बाहना
मदहोस्मा पिएको त्यो मातको कुरा नगरौ |  

गजल ,१,२,र ३

गजल = १

 बितिसके धेरै दिन अझै कति टार्छौ तिमी ?
 मेरो माया छैन भने ठिक्क किन पार्छौ तिमी ?

 राजीखुशी लाको माया अहम्तामा तोड्छौ भने
आउँदिन भो तिम्रो बाटो बार किन बार्छौ तिमी ?

हात थामि जीवनभर साथ दिन नसक्नेले
झुटो बाचा कसम खादै तारा किन झार्छौ तिमी ?

हिड्दा हिड्दै रोकिएर हराउँने गर्छौ फेरी
अझै अघि बढाएर पाईला किन सार्छौ तिमी ?

तिम्रै यादमा तड्पिएर बाच्ने छु म अन्तिम् सम्म
सक्छौ ? मलाई मार बरु माया किन मार्छौ तिमी  ?

गजल = २


डुली हिड्ने भमराको हुलमा घुल्न थाल्यौ
फुलको रस चुस्दै-चुस्दै तिमी डुल्न थाल्यौ |

सोच्नै छाडी भविष्य के होला भन्ने पनि
जता मिल्छ मिठो स्वाद त्यतै भुल्न थाल्यौ |

कोहो शत्रु को हो मित्रु नचिने झैँ तिम्ले
आफ्नो मनको सारा कुरा त्यसै खुल्न थाल्यौ |

जिन्दगीलाई मात्र खेल सम्झीएर हो कि ?
दिन-दिनै मदिरामा रम्दै झुल्न थाल्यौ |

अर्ति दिदा गालि सम्झी रिसाएर सधैँ
त्यसै तिमी आफ्नै  शुरमा माथि चुल्न थाल्यौ |



गजल =३

अनायासै अतीतलाई सम्झी रुदैछु म
आँशु झारी मनका दर्द पीडा धुदैछु म

स्वार्थी तिम्रो  मनलाई चिन्न ढिलो गर्दा
पश्चातापले पोल्दै आज एक्लो हुदैछु म |

आफै जस्तो सोची छिट्टै बिस्वास गरिदिने
रैछ मेरो कमजोरीपन बल्ल बुझ्दैछु म |

त्यति धेरै भर परि बस्दा खेरि आज
किन यस्तो गर्यौ भन्दै मनले गुन्दैछु म |

मैल जति रुनु परे पनि तिम्रो लागि
तिमी खुशी हुनु भन्दै देउँता पुज्दैछु म |



रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल ,सरस्वती माता ,

माता तिम्रो चरणमा आएकी छु आज
धुप बत्ति बाल्दै भजन गाएकी छु आज |

सुनी देउ मेरो पुकार विधादेवी माता,
तिमीलाई सामु पाउँदा रमाएकी छु आज ।।

सद्बुद्दीको आशिर्बाद छरिदेउ भन्दै
तिम्रै नाउँ जपी खुशी भएकी छु आज |

ज्ञानको ज्योति फैलाइदेउ चारैतिर भनि
बिन्ति गर्दै मठ मन्दिर धाएकी छु आज |

गर्ब गर्छु यही कुरा खेलाउँदै मनमा
धन्य तिम्रो शिष्य हुन पाएकी छु आज |

रिमा साईराम (सापकोटा )

गजल, सम्झिएर रोएँ ,

प्रदेशमा आफ्नो गाउँ सम्झिएर रोएँ
प्रियतमको सुन्दर नाउँ सम्झिएर रोएँ |

घर जग्गा धितो राखी लिएको त्यो ऋण
जोडी-जोडी ब्याज साउँ सम्झिएर रोएँ |

मिलिजुली दु;ख सुख साटी बसेको त्यो
प्राण भन्दा प्यारो ठाउँ सम्झिएर रोएँ |

बाध्यताले टाँढा हुदाँ दुखेको यो मनको
 चर्किएको आलो घाउ सम्झिएर रोएँ |

फर्किएर आफ्नै देश जान्छु भनि सोच्दा
महंगी त्यो बजार भाउ सम्झिएर रोएँ |

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल , जिएकै थिएँ

पीडाले पिल्सी जिएकै थिए
आशुको प्याला पिएकै थिए |

तिमीलाइ मेरो सर्वस्व सम्झी
सकेको खुशी दिएकै थिए |

बुझेनौ क्यारे भएन थाहा
तिम्रो पिर मैले लिएकै थिए |

सोचेर सधै भबिस्य हाम्रो
चिन्तामा डुबी खिएकै थिए |

तिमी नै बाच्ने आधार भनि
फाटेको मन सिएकै थिए |

रिमा साईराम (सापकोटा)

०५/०१/२०११/

गजल , काटेर गयौ ,

नौ डाडा पारि काटेर गयौ
फर्कन्छु भनि ढाटेर गयौ

रसिला कुरा गरेर सधै
प्रेमको डोरी बाटेर गयौ

नबुझी मेरो यो सच्चा दिल
पैसामा तिम्ले साटेर गयौ

गरेछौ अर्थ बिहिन माया
प्रेमको प्याला चाटेर गयौ

०७/०१/२०११

गजल , टुटे जस्तो लाग्यो ,

हिड्दा हिड्दै बाटो नै छुटे जस्तो लाग्यो |
बेसुरमै  कसैले  कुटे  जस्तो   लाग्यो |

जसोतसो जिन्दगि  चल्दै जाँदा खेरि
विधाताले मलाई नै लुटे जस्तो लाग्यो |

धर्खरिदै  सागर त्यो पार गर्दै-गर्दै
झमझमे  झरीले कुटे जस्तो लाग्यो |

समयलाई नबुझी अघि बढ्न खोज्दा
आफै बाट जिबन यो टुटे जस्तो लाग्यो |

भाग्य पनि एक्कासि   थाहै नदिएर
शिसा सरी चर्किदै फुटे जस्तो लाग्यो |

रिमा साईराम (सापकोटा )

गजल , पबित्र त्यो बन्धनलाई ,

पबित्र त्यो बन्धनलाई तोड्यौ तिमीले |
फुल छोडी काँडालाई गोड्यौ तिमीले |

भर पर्दो साथी बन्छु भन्दै आखिरमा
दोबाटोमा ल्याएर पो छोड्यौ तिमीले |

जुनी-जुनी संगै जिउँने बाचा भुलेर खै
कसो गरी मन मुटु  मोड्यौ तिमीले |

 अधुरो नै पारि हाम्रो प्रेम कहानी
अर्कै सँग आज नाता जोड्यौ तिमीले |

दुईदिनको रमझममा तिमी रमाउदै
साईनो बाँध्ने हाम्रो पर्खाल फोड्यौ तिमीले |

रिमा साईराम (सापकोटा) 

गजल , घायल जी को तरही मुशयारा १,२,३,४,र ५ -- पाँच गजलहरु

तरही मुशयरा भाग - ५ पाँच


कति लेखें गीत मैले पसी खोज्नु साहित्यमा
बुझ्ने भए मेरा  ब्यथा बसी खोज्नु साहित्यमा

बोरानो यो मुलुकमा कति दु;ख भोगेकी छु
मेरो कथा बुझ्नलाई दशी खोज्नु साहित्यमा

लेख्छु भन्छु मन खोलि बिरहका भाका जति
सबै लेख्न कसरी खै मसी खोज्नु साहित्यमा

सकेसम्म कोरेकी छु यो मनको पीडा जति
 हेर्ने भए तिम्ले पनि फसी खोज्नु साहित्यमा

तिम्रो मेरो अधुरो नै रहेका ती प्रेम लहर
पार्ने भए यौटै गाठो रसी खोज्नु साहित्यमा |


मूशायरा भाग- ४

सम्झिनै नसक्ने गुनको बयान के गरौ
धर्तीको धुलो म जूनको बयान के गरौ |

लजालु मुस्कान नशालु हेराइ परेकी
स्वर्गकी परि झैँ उनको बयान के गरौ |

सुरिलो स्वरमा त्यो मिठो बोलीले बोलेको
सम्झिदा बासुरी धुनको बयान के गरौ |

हिरा नै होलाकी मनमा साचेर राखेकी
हिराको अगाडी सुनको बयान के गरौ |

धनमा चल्छन दुनिया स्वार्थि छ जमाना
माटोको अगाडी चुनको बयान के गरौ |

मुशयरा भाग -३



गुमायौ  पुर्खा को निशान कुर्सीको कारण
छोड्दैछौ लेख्न संबिधान कुर्सीको कारण

मुखमा राम् राम् बगलीमा छुरा नै राखेर
देखायौ आफ्नो पहिचान कुर्सीको कारण

देशमा शान्ति छाएन खै कतै नि किन त ?
सधैँ छ आज हानाहान कुर्सीको कारण |

गरिब सोझा जनताको पसीना चुसेर
देखाउँदै हिड्छौ अझै शान कुर्सीको कारण

खाएर पनि नराम्ररी गालामा झापड
गर्दैछन् अझै तानातान कुर्सीको कारण |

 मूशयरा भाग -२



सत्ते कुरा नबोलेर लुकाएको पाप लाग्ला
कमलो यो मन मेरो दुखाएको पाप लाग्ला |

आउँछु भनि भेट्न सधैँ देउरालीमा कुराएर
आशा देखाई मुटु मेरो टुक्राएको  पाप लाग्ला

चोखो  मेरो मायालाई हेला गरे पछी पक्कै
रिसाउदै  सधैँ भरि घुर्क्याएको पाप लाग्ला |

यो दु;खीको मनबाट टाढै हुन खोजेदेखी
पलपल तड्पाएर रुवाएको पाप लाग्ला |

तितो हुन्छ ओखती यो खाउ भन्दै झुक्काएर
अमृतमा बिष  हाली खुवाएको पाप लाग्ला

मूशायरा भाग -१



तिम्रो निम्ती सुनौलो त्यो भोलि लिई आउँछु |
मधुरसले भरिएको  बोली लिई  आउँछु |

स्वच्छ खाली तिम्रो  सिउँदो भरि सजाउँन
खुशी हुदै सिन्दुरको  होलि लिई आउँछु |

मेरै निम्ती चोखो माया राख्नु सम्हालेर
हात थाप्दै खाली दिलको झोली लिई आउँछु |

 बस्नु तिमी बाटो हेर्दै सोह्र सिंगार गरी
म घोडामा तिम्रो लागि डोली लिई आउँछु |

रिमा साईराम (सापकोटा)

गीत, प्रदेशमा ,

प्रदेशमा नजाउ भन्दा गयौ तर्केर
काम गर्न गाह्रो भए आउ भो फर्केर

आफ्नै गाउँ घरमा दु;ख सुख गरौला
साथ साथै जिन्दगीको खोलि तरौला
सम्झाउँदै थिएँ म त गयौ झर्केर
काम गर्न गाह्रो भए आउ भो फर्केर

सम्पति नै सबै कुरा हैन भनेर
खाउँला बरु खुशी हुदै खेत खनेर
फुलको डाली  लर्के जस्तै गयौ लर्केर
काम गर्न गाह्रो भए आउ भो  फर्केर

प्रदेशमा नजाउ भन्दा गयौ तर्केर
काम गर्न गाह्रो भए आउ भो फर्केर

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल ,तिम्रै यादमा

तिम्रै यादमा टोलाएर हराउँन थालेकी छु |
दिन दिनै एक्लै म त बर्बराउँन थालेकी छु |

रमझम खुशियाली भन्दा पनि आज भोली  
 एकान्त पो झनै मन पराउँन थालेकी छु |

जता हिड्न खोज्छु त्यतै सम्झिएर टोलाउँदै
बेसुरमा पाइलाहरु लर्खराउँन थालेकी छु |

सपनीमा आउँदा सधैँ तिमी मेरो समीपमा
निन्द्राबाट झस्किएर कराउँन थालेकी छु

मेरो मात्र एकोहोरो माया हो की भन्दै फेरी
भित्र-भित्रै कैले-काहिँ डराउँन थालेकी छु |

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल,पाइर'न

शुभेक्ष्याका थुँगाहरु पाइर'न सकुँ |
शुभेच्छुकका मन मुटुमा छाइर'न सकुँ |

सुख सयल भन्दा पनि जिन्दगीमा मैले
संघर्षका बाटाहरु धाइर'न सकुँ |

दु;ख सुख  हाँसो रोदन यस्तै रैछ भन्दै
जिन्दगीका मिठा गीत गाइर'न सकुँ |

मधुरसले भरिएको मिठो बोली दिदै  
सबै सँग स्वच्छ नाता लाइर'न सकुँ |


रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल , म हिडेको बाटो ,

कस्तो भयो होला सधैँ म हिडेको बाटो आज ?
सम्झी-सम्झी रुदैछु म आफ्नै देशको माटो आज |

प्रदेशमा पिजडाको चरीले झैँ बाच्नु पर्दा
आँखाभरि झल्केको छ मेरै खेतको पाटो आज |

भोकै बस्न नसकि यो बेदेशिको खाना खादा
घुटु-घुटु थुक निल्छु सम्झी घरको आँटो आज

आफन्तको याद आउँदा झनै पिर चिन्ता मान्दै
दु;खी हुदै बसेकिछु रमाउँनुको साटो आज |

रिमा साईराम सापकोटा

गजल, रहर ,

जिन्दगीका  रहर जति सबै मारिसके मैले |
नखोज भो जित्न मलाई आफै हारिसके मैले |

जीबन भरि छुरी धस्दै मलाई तिम्ले दिएका ती
 चोटै चोटका  पीडा आँशु बाटै झारिसके मैले |

जति तिम्ले दुखाउँन खोजे पनि मेरो मन यो   
दुख्ने छैन अब देखी पत्थर पारिसके मैले |

सुन्दा सुन्दै दिक्क हुदै तिम्रा जाली कुराहरु
नबोलेरै मौन बसी  भित्रै टारिसके मैले  |

चैत मास खडेरीले खाएको त्यो डाली थियो
त्यही पनि रसिलो ठाउँ खोजी सारिसके मैले |

नसोचेनी हुन्छ फेरी यो मनभित्र पस्छु भनि
मनको ढोका  काँडे तारले अब बारिसके मैले |

रिमा साईराम (सापकोटा)

गीत, रैछौ तिमी जाली,

इमान्दारी छौ भनेको रैछौ तिमी जाली |
बेसारे भै नभन भो अब मलाई काली |

आफ्नै सम्झी धेरै बिस्वास गर्थे तिमी माथि
सोचेकी नि थिइन मैले छौ भनेर घाती
बस्दै छु म फाटेको मन आफु भित्रै टाली
बेसारे भै नभन भो अब मलाई काली |

जहाँ तिमी भए पनि सधैँ खुशी हुनु
यो 'रिमा'लाई सम्झिएर नपरोस् है रुनु
मुटु भरि चोटै चोट् छ छैन कतै खाली
बेसारे भै नभन भो अब मलाई काली |

इमान्दारी छौ भनेको रैछौ तिमी जाली
बेसारे भै नभन भो अब मलाई काली |

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल , तिमीलाई भेटेपछी,

तिमीलाई भेटे पछी धेरै खुशी लागेको छ |
भएका ती  पिर व्यथा यो मनबाट भागेको छ |

जिन्दगीमा जतिसुकै कष्ट भोग्नु परे पनि
सधै भरि यो आत्माले तिम्रै साथ मागेको छ

 जुनी-जुनी भरिलाई तिम्रो माया सजाउदै
अरु हैन यो दिल भित्र  तिम्रै तस्बिर टाँगेको छ

जिउँदै थिएँ  पिल्सिएर  आफै बनी मरे तुल्य
आयौ तिमी अमृत छर्दै बाच्ने इच्छा जागेको छ

 रिमा साईराम (सापकोटा)

गीत, एक्लो पार्दिन

भन्थ्यौ सधैँ तिमीलाई एक्लो पार्दिन
 जुनिभरी तिम्रो माया कतै सार्दीन


विधाताले आज कस्तो खेल खेलाए
जिन्दगीका इच्छाहरु सबै सेलाए
तिम्ले माया मारे पनि म त मार्दिन
 जुनिभरी तिम्रो माया  कतै सार्दीन

बस्नु पर्यो विरहको गीत गाएर
 दुखाएछु व्यर्थै मुटु प्रित लाएर
 भन्ने गर्थ्यौ बिना अर्थ आँशु झार्दीन
 जुनीभरी तिम्रो माया  कतै सार्दीन

भन्थ्यौ सधैँ तिमीलाई एक्लो पार्दिन
 जुनिभरी तिम्रो माया  कतै सार्दीन

रिमा साईराम (सापकोटा) 

गजल , कलिला मुना

कलिला मुना छोडेर आएँ
आत्मीय नाता तोडेर आएँ

तोते बोलीमा भन्दै थे आमा !
विवश यो मन मोडेर आएँ

भए नि इच्छा स्याहार्दै बस्ने
धनसँग नाता जोडेर आएँ

मुटुमा गाँठो पारेर आफैँ
स्नेहको पर्खाल फोडेर आएँ ।


  रिमा  साईराम (सापकोटा)

गजल,छिट्टै फर्की आउँछु आमा

अब धेरै बस्दिन म छिट्टै  फर्की आउँछु आमा |
गाउँ बेसी  मेला  पात  तिमी  संगै  धाउँछु आमा |

मेरा निम्ति  दर्द पीडा धेरै  सहिसक्यौ तिम्ले
छिट्टै आई  तिम्रो मन्मा खुशी बनि छाउँछु आमा |

चाँड पर्ब आउँदा पनि  पुग्यो अब टोलाउँन
अहिलेको  तिज सम्म मैले छुट्टि पाउँछु आमा |

 आफ्नै गाउँ घरतिर  चलन चले अनुसार
 सारी चोलो चुरा पोते  टिका पनि लाउँछु आमा |

तिम्रै हात्ले पकाएको मिठो-मिठो खाना खादै
साथी संगी भेला पारि नाच्दै  गित गाउँछु आमा |

   रिमा साईराम (सापकोटा)

गीत,अतीतमा

अनायासै अतीतमा फर्किसकेछु|
मन थाम्नै नसकेर दर्किसकेछु |

यी आँखामा सधैँ तिम्रो झल्को आएर
बाच्नै गाह्रो भएको छ मुटु खाएर
समाल्दै थे तर भित्रै चर्किसकेछु
मन थाम्नै नसकेर दर्किसकेछु |


रित्तो मेरो जीवनमा के नै साँचु म
 तिम्रै यादमा मरी-मरी कति बाँचु म
यिनै कुरा खेलाउँदै  झर्किसकेछु
मन थाम्नै नसकेर दर्किसकेछु |

अनायासै अतीतमा फर्किसकेछु
मन थाम्नै नसकेर दर्किसकेछु |

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल, छोडी गयौ आज तिमी ,

छोडी गयौ आज तिमी एक्लो पारेर |
बसेकी छु बलिन्धाँरा आँशु झारेर |

 यस्तो दिन किन आयो थाहै भएन
हाँसी-हाँसी पीडा ढाक्दै भाग्यौ टारेर |

बाध्यताले आज कस्तो खेल खेलायो
चाहेर नी सकीन भो राख्न बारेर |

दैब पनी निस्ठुरी नै बनी दीनाले
जान बाध्य भयौ मेरो माया मारेर |

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल, भित्र भित्रै मारी यहाँ,

आँफ्ना सबै इच्छाहरु भित्र-भित्रै मारि यहाँ |
जिउँनु नै पर्ने रैछ मनै घाईते पारि यहाँ |

दिन दिनै अभाब र खाँचो खडा हुदाँ पनि
जसो तसो चल्नै पर्ने हाँसी हाँसी टारी यहाँ |

बन डढ्या देख्ने सबै मन डढ्दा कस्ले देख्नु
दर्द  पिडा  पखाल्नु नै पर्ने आँसु झारी यहाँ |

बल्या आगो ताप्दै सबै निभेकोलाई छोड्दा खेरि
 देखावटी हाँस्नै पर्ने  खुशी पर सारी यहाँ |

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल , छाँट्छौ नेता,

सोझा साझा जनतालाई कतिसम्म ढाँट्छौ नेता ?

मंच माथि उफ्री-उफ्री फुस्रा गफ छाँट्छौ नेता |

आदर्शका भाषणले जनाताको आँखा छल्दै
अरु केही गर्ने हैन कुर्सी मात्र आँट्छौ नेता |

जनताको हीत हुने काम गर्छौ भनी खोक्दै
गरिबलाई झुक्याउँदै तिन्कै आँशु चाट्छौ नेता |

आफ्नो सर नपुग्दामा सियो बनी पस्न खोज्दै
खोलो तर्यो लौरी बिर्स्यो गर्दै डाँडो काट्छौ नेता |

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल, सहयात्री बन्छु भन्दै ,

सहयात्री बन्छु भन्दै तर्किएको किन ?

मेरो माँया छैन भने फर्किएको किन ?

कमलो यो नौंनी जस्तै  मन भित्र फेरी
घाऊ पार्दै नुन चुक छर्किएको किन ?

सत्य अनि मिठा कुरा गर्दै थिएँ म त
तर तिमी रिसाउँदै झर्किएको किन ?

तिम्रो जस्तै कडा मन बनाउँन खोज्दा
मेरो मुटु भित्र-भित्रै चर्किएको किन ?

सम्हालेर आँफुलाई रुन्न भन्दा पनि
आशुँ त्यसै आँखा बाट दर्किएको किन ?

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल , मायालु त्यो तिम्रो रुप ,

गजल ,१

 मायालु त्यो तिम्रो रुप देखाउँदै आए देखी |
सपनी नै प्यारो लाग्थ्यो नब्युझिंन पाए देखी |

सधैँ भरी पर्खी बस्थे तिमी आउँने बाटो हेर्दै
सम्झिएर  मेरै निम्ती भेट्न तिमी धाए देखी |

एकान्तमा हराउँदै कल्पिएर सुनिरन्थें
जिन्दगिका मिठा- मिठा गीत तिम्ले गाए देखी |

तिमी बाट जुनी भर टाढा हुने थिईन म
नछुट्टिने बाचा गरि चोखो माया लाए देखी |

रिमा साईराम (सापकोटा)

यो गजलको जबाफ लेख्नु भएको छ बिष्णु भुर्तेल ज्यु ले |

 गजल, २,


हेराई तिम्रो रुप मेरो, देखाउँदै आएको छु !
सपनामा मलाई देख्ने, बानी तिम्लाई लाएको छु !!

तिम्ले मलाई हेर्ने बाटो, फरक पर्ला डर लाग्छ !
छाम्छौ मुटु ? थाहा हुन्छ, भेट्न कति चाहेको छु !!

आफ्नो मान्छे ,आफ्नै स्वर, कति धेरै सुन्छ्यौ सानु !
तिम्रै निम्ती मिलनका, सयौ गीत गाएको छु !!

छुट्टिएर टाढा हुने, सोच्न पनि कहाँ सक्छु !
नछुट्टिने बाचा कसम, लाखौँ पटक खाएको छु !!

बिष्णु भुर्तेल ;

गजल, सिन्दुर एक धर्को मैले,

बाध्यतामा पहिरिएँ , सिन्दुर एक धर्को मैले |
त्यही सिन्दुर मानिराछु, आज सम्म सर्को मैले |

बिना इच्छा  पराईको, साथ लाग्नु पर्दाखेरि
रुँदै-रुँदै  ओढीदिएँ , घुम्टो अनि बर्को मैले |

कर-कापमा  डोली चढी , माईती घर छोड्नु पर्दा
सोचे साच्चै बा-आमालाई, दिएछु की झर्को मैले |

अन्जान झैँ बन्दै बसे, आफ्ना इच्छा दबाउँदै
बदलामा जिउँदैछु ,जीबन आज चर्को मैले |

रिमा साईराम ( सापकोटा)  

गजल , बोलाउँदा तिमीलाई ,

बोलाउँदा तिमीलाई  बात लाग्छ कि त ?
नशालु ति  हेराईको  मात लाग्छ कि त ?

देखेपछी तिमीलाई कुरा खेल्दा मनमा
सुनाईहालौ भने पनि घात लाग्छ कि त ?

मायालुको ईशारामा  तिमी मुस्काउँदा
सोची हाल्छु मन मनै  साथ लाग्छ कि त ?

तिम्ले हेर्दा उता बाट हेर्छु मैले पनि
भाग्य बस मायाको नै खात लाग्छ कि त ?

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल, बिना अर्थ,

बिना अर्थ जिन्दगीको गीत गायौ कीन ?
दौडी-दौडी लेक बेशी भेट्न धायौ कीन ?

सहयात्री बन्ने आस  देखाउँदै मलाई
छोडी जानु रैछ ब्यर्थै माया लायौ कीन ?

पिरतीका  कुरा गरी हात समाउँदै
नपुग्ने ती झुटा बाचा त्यसै खायौ कीन ?

चैतमास खडेरीमै रमाउँदै थिएँ
झरी बनी रुझाउँन तिमी आयौ कीन ?


रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल ,जीबन मैले पालेकी छु ,

पिंजडाको   चरीले झैँ  ज्यान मैले पालेकी छु |
भित्रि मनमा  सजाउँदै दियो बत्ति बालेकी छु |

जताततै  सुन्याताले छाइदिदा आफै भित्र
हजारौको हुल्मा पनि एक्लो हुन थालेकी छु |

अचानोले जस्तै गरि चोटै चोट खप्दै बसी
छिया-छिया हुँदा मुटु जसोतसो  टालेकी छु |

खुशी भन्दा पनि धेरै   निराशाले       ढाक्दा आज
आफ्ना मन्का इच्छा जति भित्र भित्रै गालेकी छु |

सबै कुरा    सहेर नै     कर्म    यस्तै   रैछ भन्दै
अझै पनि  हार नखाई   पाईला अघि चालेकी छु |

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल, तिम्रो नाउँमा ,

तिम्रो नाउँमा एउँटा गित लेख्न मन लाग्यो|
भुली जाने निष्ठुरीलाई देख्न मन लाग्यो |

मलाई छोडी आज तिमी हुँदा धेरै टाढा
अतित् सम्झी मुटुको घाऊ सेक्न मन लाग्यो |

सपनीमा जिस्काउँन तिमी आउँदा पनि
नजाउ कतै  भन्दै बाटो छेक्न मन लाग्यो |

जता तिमी डुलेका छौ उतै हंस जाँदा
चरीले झैँ रुखको हागो टेक्न मन लाग्यो |

 रिमा साईराम (सापकोटा

गजल, तर्किएर गयौ किन ?

पानि माथि तेल जस्तै तर्किएर गयौ किन ?
मिठो बोलि बोल्दै थिए झर्किएर गयौ किन ?

तिमी बिना बाच्नै गाह्रो हुन्छ भन्ने गर्थ्यौ सधै
अनायासै आज आफै लर्किएर गयौ किन ?

दुइ मुटु एकै बनि बाच्ने बाचा थियो हाम्रो
तर आज शिशा सरी चर्किएर गयौ किन ?

 पुर्याउन  नसक्ने ति झुटा आशा देखाएर
 म दुखीको आँखा देखि , दर्किएर गयौ किन ?

जाने रैछौ तिमी आखिर, जति माया गरे पनि
 प्रेम भन्दै बिष मलाई, छर्किएर गयौ किन ?

रिमा साईराम (सापकोटा)

गेडी , रोएर कति बस्नु पिडा धोएर,

१,गयौ मलाई छोडेर ,मेरो माया तोडेर
फर्क अब भन्दैछु ,दुई हात जोडेर
रोएर
कति बस्नु, पिडा धोएर
२, बस्छु आँशु पिउँदैं, कल्पनामा जिउँदै
भित्र भित्रै फाटेको , आफ्नै मन सिउँदै
दुख्दैछ
तिम्रै पिरले ज्यान सुक्दैछ
३, खेतबारी खनेर ,सार्है दु;खी बनेर
हेरिरन्छु बाटोमा आउँदैछौकी   भनेर
छोटो छ
सोच्ने गर्छु, कर्मै खोटो छ

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल, केही छैन भर साथी,

मरी जाने जिन्दगीको केही छैन भर साथी ।
बाँचुन्जेल पापदेखि डराई पर सर साथी ।

सानो घाउले आफूलाई जति दर्द पीडा हुन्छ
त्यस्तै सम्झी अरुको'नि मर्का बुझ्ने गर साथी ।

जस्तो कर्म गर्छौं हामी उस्तै फल पाउँछौ भन्दै
अरुलाई दु;ख दिन मानिदिउँ डर साथी ।

जति धन सम्पति नै भए पनि हामीसंग
जस्तो आयौं उस्तै जान्छौं लानु के नै छ र साथी ।

अहंकार हटाएर हामी सबै एकै सोची
मनभित्र प्रेम-भावको बनाईदिउँ घर साथी ।

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल, ढाँट्न सक्तिन म,

अरुलाई     दु;ख दिदै ढाँट्न सक्तिन म
आदर्शका  फुस्रा कुरा छाँट्न सक्तिन म

घाँटी हेरी हाँड निल्ने बानी हुँदा मेरो
स्तर भन्दा ठुला काम आँट्न सक्तिन म

आँफुलाई अह्राएको कुनै पनि कुरा
गर्दिन'भो  भन्दै बोली काट्न सक्तिन म

खोलेफाँडो खादै बाँच्छु बरु गर्ब मान्दै
धनसँग स्वभिमान साँट्न  सक्तिन म

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल, खाएकी छु,

खानु पर्ने ठक्कर जति जिन्दगीमा खाएकी छु
मनभरिका   दु;ख पिडा   गित संगै  गाएकी छु

देखाउँनु छैन सान   यो जुनीमा मलाई हेर
आफुँलाई  सुहाउँने  एकसरो   लाएकी छु 

गर्ब गर्छु आफु भित्र धन्य प्रभु जय भन्दै
गरि खाने हात खुट्टा दह्रो मैले पाएकी छु

कुर्सि माथि खुट्टा राखी बस्ने इच्छा पर सार्दै
संघर्षको बाटो खोज्दै चारैतिर धाएकी छु

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल, मलाई पठाएर,

हतारिदै   बिहे गरि मलाई पठाएर
ठुलो गल्ति गर्यौ बाबा डाँडा कटाएर

सुम्पिदिदा   पराईलाई   सानै   उमेरमा
आज सम्म  डराउँदै  बोल्छु खटाएर 

छोरा-छोरी  एउटै सम्झी शिक्षा नदिनाले
जिउँन बाध्य  पारिदियौ  आँशु  चटाएर

बाबा आमा अबुझ झैँ बन्दा  खेरि आज
बदलामा  काट्दैछु दिन  आयु घटाएर

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल, बसेका छौ किन?

 एउटै मुटु  दुईटा पारि बसेकाछौ किन ?
फुल छोडी काँडा   सित फसेकाछौ किन ?

नपाउँन्जेल आकाशको  तारा झार्छु  भन्दै
 स्वांग पारि  ब्यर्थै चिप्लो  घसेकाछौ किन ?

बिना अर्थ मायाजाल फिजाएर हिड्दै
नागले झैँ  चारैतिर  डसेका छौ किन ?

फुल- काँडा छुट्याउँने   ढंग छैन तिम्रो
मर्द बनि  अझै कम्मर कसेका छौ किन ?

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल, मेरी आमा,

मेरी आमा मलाई सम्झी  सधै रुन्छिन'रे
आशु धारा    बगाएर    पिडा    धुन्छिन'रे

बिदेशिन बाध्य बनिन्   छोरी   किन भन्दै
कुराहरु   खेलाएर    मन्मा     गुन्छिन'रे

आमा भन्दै बोलाएको झल्को आउँदा सधै
एक्लै बसी   टोलाउदै  दु;खि    हुन्छिन' रे

सपनीमा सधै भरि देख्दा मेरो रुप
ब्युझिएर चिच्चाउदै आखा थुन्छिन'रे

मेरी आमा मलाई सम्झी  सधै रुन्छिन'रे
आशु धारा    बगाएर    पिडा    धुन्छिन'रे

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल, सिक्दैछु म ,

नजानेका शब्दहरु  कोर्न सिक्दैछु म
आफुभित्र  लुकेका ति कला झिक्दैछु म

आफैखाउ  आफैलाउ भन्ने दुनियामा
संघर्षको   भुमरीमा बसी   टिक्दैछु म

नबुझेका   कुराहरु  बुझ्न खोज्दै आज
आफ्नो मनको भाबनामा आफै बिक्दैछु म

रुची राख्दै  केहि लेख्छु भन्दै अघि सरी
 आत्मैदेखि आफुलाई राम्रो खिप्दैछु म

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल,झुकाउँछौ किन ?

त्यो ठाडो शिर झुकाउँछौ किन ?
आफुलाई त्यसै  चुकाउँछौ किन ?

सकेनौ क्यारे मायालाई बुझ्न
ब्यार्थैमा  मन  दुखाउँछौ  किन ?

असत्य तिमी अंगालि बस्छौ
यथार्थ फेरी  लुकाउँछौ  किन ?

नहुनु थियो  भइसक्यो फेरी
रोएर घाटि  सुकाउँछौ  किन ?

रिमा साईराम (सापकोटा)

गजल ,बिरानो यो मुलुकमा

बिरानो यो मुलुकमा सधै एक्लै बस्दा
छिया-छिया हुन्छ मन बचनले डस्दा !!

सोच्ने गर्छु कहिले त प्राण छ या छैन
मरे तुल्य हुन्छु झन जन्जिरले कस्दा

लागीराख्ने सधै पिर छैन मन्मा शान्ति
थोरै पाए धेर गुमाए बिदेशमा पस्दा

आफ्नो भन्ने छैन कोहि बिरानो यो ठाउमा
नरोउ पनि कस्ले भन्छ आशु धारा खस्दा

रिमा साईराम

गजल , भाग्य हाम्रो यस्तै रैछ

भाग्य हाम्रो यस्तै रैछ कसो गर्नु तनि
सम्झिएर मुटु पोली दुख्छ मलाई पनि

तिमी फुल्यौ एकातिर म फुलेछु अन्तै
जहाँ फुलेनी हाम्रो माया अजम्बरी छनि

जस्तै बाधा आए पनि  जिन्गदिमा मेरो
गर्छु पुजा तिमी सधै  खुशी हुनु भनि

यो जुनीमा यस्तै भयो मन बुझाई बस
अर्को जन्म लिनेछु म  पक्कै तिम्रो बनि

-रिमा साईराम

गजल-रुखो बचन लगाउदै

रुखो बचन लगाउदै कति गर्छौ गालि
दु;ख मलाई पर्दा खेरि किन मार्छौ तालि

बाण रुपी तिखा बोलि प्रहार गर्दा पनि
बसिराखे आफ्नो मन आफुले नै टाली

धेरै सहे जिन्दगीमा तिम्रा कर्तुत मैले
अझै कति रोप्न खोज्छौ तिमी मलाई फाली

पार्नु जति घाइते पार्यौ बन्दै गयौ जाली
मन भरि छ चोटै चोट छैन कतै खालि

 ;रिमा साईराम ;

दोहोरी गीत-दु:ख पाकीछु

केटि ; आए विदेश साहुको रिन तिर्नलाई
अहिले सम्म सकिन फिर्नलाइ
दु;ख पाकी छु _
कोहो आफ्नो को पराइ थाहा छैन सबै बाट टाढा भाकी छु !!

केटा; भनेकै थे नजाउन पियारी
बस घरमा बालबच्चा सिहारी
सम्झी दुख्छ मन –
फर्क प्यारी छिट्टै नै अब त माया भन्दा ठुलो हैन धन !!

केटि ; घरको हालत बिग्रदै गाकोथ्यो
हर कुरामा अभाब भाकोथ्यो
दु;ख पाकी छु _
कोहो आफ्नो को पराइ थाहा छैन सबै बाट टाढा भाकी छु !!

केटा ; गयौ तिमी गाउघरलाई छोडेर
परिवारको मायालाई तोडेर
सम्झी दुख्छ मन –
फर्क प्यारी छिट्टै नै अब त माया भन्दा ठुलो हैन धन !!

केटि ; सबको भलो होला कि भनि
घर छोड्न बाध्य भै म पनि
दु;ख पाकी छु _
कोहो आफ्नो को पराइ थाहा छैन सबै बाट टाढा भाकी छु !!

केटा ; किन गयौ तिम्ले हार खाएर
जसरी नि चलाउथे बेबहार
सम्झी दुख्छ मन –
फर्क प्यारी छिट्टै नै अब त माया भन्दा ठुलो हैन धन !!

केटि ; गार्हो भाथ्यो आशुले रुझ्दा
तिम्ले मेरो भाबना नबुझ्दा
दु;ख पाकी छु _
कोहो आफ्नो को पराइ थाहा छैन सबै बाट टाढा भाकी छु !!

केटा ; माया ठुलो संसारमा भन्दा धन
किन तिम्ले बुझाइनौ आफ्नो मन
सम्झी दुख्छ मन –
फर्क प्यारी छिट्टै नै अब त माया भन्दा ठुलो हैन धन !!

केटि ; लाग्छ मलाइ बाच्याछु किन
अतालिन्छु सम्झिदा ति दिन
दु;ख पाकी छु _
कोहो आफ्नो को पराइ थाहा छैन सबै बाट टाढा भाकी छु !!

केटा ; ब्यार्थै मन दुखाउछौ किन
छोड अब अतितलाई सम्झिन
सम्झी दुख्छ मन –
फर्क प्यारी छिट्टै नै अब त माया भन्दा ठुलो हैन धन !!

केटि ; काम गर्दैछु समुन्द्र पारि
आफ्नो मनलाई आफैले धिकारी
दु;ख पाकी छु _
कोहो आफ्नो को पराइ थाहा छैन सबै बाट टाढा भाकी छु !!

केटा ; कुनै दिनको सम्झेर राम्रो गुन
फर्क प्यारी सबै भुल मेरै हुन्
सम्झी दुख्छ मन –
फर्क प्यारी छिट्टै नै अब त माया भन्दा ठुलो हैन धन !!

केटि ; आफ्नै देशको ऋणी हु भनि
छिट्टै फर्की आउदैछु म पनि
दु;ख पाकी छु _
कोहो आफ्नो को पराइ थाहा छैन सबै बाट टाढा भाकी छु !!

रिमा सापकोटा