गजल, रहर ,

जिन्दगीका  रहर जति सबै मारिसके मैले |
नखोज भो जित्न मलाई आफै हारिसके मैले |

जीबन भरि छुरी धस्दै मलाई तिम्ले दिएका ती
 चोटै चोटका  पीडा आँशु बाटै झारिसके मैले |

जति तिम्ले दुखाउँन खोजे पनि मेरो मन यो   
दुख्ने छैन अब देखी पत्थर पारिसके मैले |

सुन्दा सुन्दै दिक्क हुदै तिम्रा जाली कुराहरु
नबोलेरै मौन बसी  भित्रै टारिसके मैले  |

चैत मास खडेरीले खाएको त्यो डाली थियो
त्यही पनि रसिलो ठाउँ खोजी सारिसके मैले |

नसोचेनी हुन्छ फेरी यो मनभित्र पस्छु भनि
मनको ढोका  काँडे तारले अब बारिसके मैले |

रिमा साईराम (सापकोटा)